Marian Kopczyński
KOPCZYŃSKI Marian, także Kopp (działał 1919–1939),
aktor, śpiewak.
Według dostępnych źródeł, prawie całe zawodowe życie występował we Lwowie, w Teatrze Wielkim, Nowości, Małym. Był użytecznym aktorem, grał wiele w każdym sezonie. Występował głównie w epizodycznych lub drugoplanowych rolach w operetkach i komediach muzycznych, otrzymywał też niewielkie zadania w repertuarze dramatycznym.
Zagrał takie role, jak: Daniel Delfino (Sułkowski), Jolicoeur i Lauriston (Madame Sans-Gêne) – 1919; Ojciec (Wesele), Jan (Pan Damazy) – 1920; Rösze (Skowronek), Ruitersplat (Rozwódka), Jakub (Twarz i maska) – 1921; Sako-Suki, właściciel herbaciarni (Japonka), Zirpwitz, marszałek dworu (Słomiana wdówka), Pan Hofrat (Za dawnych dobrych czasów), Tommy Webster (Miliarderzy), Dyrektor hotelu (Róża Stambułu) – 1922; Doktor Cochen (Bajadera), Pedro (Frasquita), Miguel, kamerdyner (Królowa tanga) – 1923; Czeko, stary sługa (Hrabina Marica), Franciszek, służący (Jej wysokość tancerka), Szofer (Prawdziwa miłość) – 1924; Doktor Blind (Nietoperz), Starszy kelner i Woźnica (Noc Antonii), Capistrani, dyrektor kasyna (Marietta) – 1925; Gerigoli, właściciel oberży (Czarne róże), Lorjot (Nitouche), Józef, przewodnik (Życie paryskie) – 1926; Blasko, służący (Król kawy), Wassilko (Narzeczona bojara), Woźnica (Adieu, Mimi) – 1927; Schnabel, sekretarz (Dolly), Hunter (Orłow), Geza (Dziewczę z puszty), Filippo i Beppo (Paganini) – 1928; Mike (Broadway), Jędrek (Niespodzianka), Tom (Księżniczka dolarów), Józio, inspicjent (Dwaj panowie B.) – 1929; Orgon (Balik gospodarski), Aptekarz (Sprawa Jakubowskiego), Leonardo (Kupiec wenecki) – 1930.
W sierpniu 1930 z operą i operetką lwowską występował w Krakowie, np. jako Tichanyi, dyrektor baru (Księżniczka Chicago). W 1932 w lwowskim Teatrze Miejskim zagrał rolę Kupca Taj-Li (Krzyczcie Chiny! w reżyserii Leona Schillera). Być może to on 17 grudnia 1938 w Teatrze Polskim w Łodzi wystąpił w Nitouche, również w reżyserii Schillera. W 1939 należał jeszcze do Związku Artystów Scen Polskich.
Bibliografia
Komorowska: Teatry muz. Drogiej Rzeczypospolitej; L. Mazepa: Szkice z dziejów wokalistyki we Lwowie, Wrocław 2008 s. 210; Osiński: Repertuar; Warnecki (tu błędnie imię Kajetan); Kur. Warsz. 1938 nr 346; Scena Pol. 1922 z. 11–12; Wiad. Teatr. 1926 z. 6, 7, 10, 15; Życie Teatr. 1921 nr 2, 3, 10, 1922 nr 5, 8, 26, 37, 38, 49, 50, 1923 nr 2, 3, 14, 35, 1924 nr 7, 20, 30, 35, 42, 47, 48, 1925 nr 52, 1926 nr 6, 7, 10, 15; Afisze, IS PAN, MTWarszawa; Hałabuda: Repertuar; Spis ZASP 1923, 1939.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
