Florian Drobnik
DROBNIK Florian (3 listopada 1911 Lwówek w Poznańskiem – 3 maja 1984 Katowice),
aktor.
Był synem Franciszka i Władysławy Drobników. Maturę zdał eksternistycznie w 1937, po czym, jak podawał, zaczął studiować w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej w Warszawie, ale po roku zmuszony był przerwać naukę z powodów materialnych. Według własnej relacji, w 1940 zdał egzamin aktorski Związku Artystów Scen Polskich. Rozpoczął pracę w Państwowej Estradzie w Wilnie jako recytator. Podczas okupacji niemieckiej miasta nie pracował, a po ponownym wkroczeniu Armii Czerwonej w 1944, wrócił do pracy w Estradzie. Po wojnie znalazł się w Gdyni, a potem w Katowicach, gdzie w 1949 rozpoczął pracę w Teatrze Śląskim i pozostał tu do końca sezonu 1976/77.
Korpulentny i pogodny,
był aktorem komediowym, obdarzonym wyjątkową «vis comica», cenionym w komedii i farsie. Jan Kulesza pisał o nim:
Jego sceniczne wcielenia zawsze zwiastowały uśmiech, za co szanowali go jednakowo robotnicy i dyrektorzy.
Grał wiele ról drugoplanowych i epizodycznych, w pamięci śląskiej publiczności zapisał się przede wszystkim jako: Ergast (Mizantrop, 1951), Orgon (Świętoszek, 1952 i 1963), Fujarkiewicz (Dom otwarty, 1953); Tomasz Biegunka (Chory z urojenia), Bliźniak (Komedia omyłek) – 1956; Oberżysta (Baryłeczka, 1957), Papkin (Zemsta, 1958), Gromski (Porwanie Sabinek, 1959 i 1975), Król Filon XV (Jonasz i błazen, 1959), Jakub (Skąpiec, 1961), Bajkow (Dziady drezdeńskie, 1962), Wojciech Brzechajło (Mister Price, czyli Bzik tropikalny, 1965); Mnich (Czerwona magia), Perełka (Zemsta) – 1970; Palivec (Dobry wojak Szwejk, 1973).
Pracę w teatrze łączył z występami na estradzie; niektórzy recenzenci uważali nawet, że tu
ma więcej pola do popisu niż w dramacie.
W 1970–72 wystąpił w kilku niewielkich rolach w Teatrze TV.
Bibliografia
Linert: T. Śląski 1949–92 (il.); T. Śląski 1922–72 (il.); Teatr 1954 nr 17: Trybuna Rob. 1975 nr 33, 1982 nr 95 (J. Kulesza; il.); Akta, ZASP (fot.); Almanach 1944–59; www.filmpolski.pl; Inf. Anny Podsiadło z T. Śląskiego.
Ikonografia
J. Hryńkowski: D. jako Fujarkiewicz (Dom otwarty), karyk., rys., tusz, repr, Teatr 1954 nr 7.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
