Halina Fidler
FIDLER Halina, z domu Góralczyk (17 października 1909 Ostrowite koło Rypina, Kujawsko-Pomorskie – 15 lutego 1986 Warszawa),
aktorka-lalkarka.
Była córką Antoniego Góralczyka i Bronisławy z domu Waśkiewicz; żoną aktora Edmunda Fidlera (ślub 28 września 1935 w Warszawie). Przed II wojną światową ukończyła szkołę handlową i pracowała przez pewien czas jako ekspedientka. W 1936–39 współpracowała, wraz z mężem, z teatrem dziecięcym prowadzonym przez Henryka Małkowskiego w Warszawie i, jak wspominał Małkowski, była jego „prawą ręką kostiumologiczną”. W latach II wojny światowej i okupacji niemieckiej mieszkała w Warszawie, pracowała jako kasjerka i kwiaciarka. W sezonach 1946/47–1949/50 i 1953/54 i 1954/55 była aktorką w Teatrze Robotniczego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci Baj (od 1 stycznia 1954 Teatr Lalek Baj) w Warszawie. Grała w przedstawieniach: Dwa Michały i świat cały, Leśne dziwy, Cztery mile za piec, Grymasela, czyli Jak wół do karety pasował, O starym roku, jego worze i Gustliku Kocorze, wystąpiła jako: Pani Twardowska (Sława mistrza Twardowskiego), Babcia Irenki (Dziad Wszystkozjad), Szewc (O tym, jak krawiec Niteczka został królem), Ptak Pluszcz (Baśń o skąpcu Szczędzimusze). Później zrezygnowała z pracy w teatrze.
Bibliografia
Małkowski: Wspomnienia; W kręgu Baja; Akt ślubu nr 311, Księga małżeństw z lat 1934–35, Arch. parafii Świętego Krzyża Warszawa; Akta (fot.), ZASP; Almanach 1944–59.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
