Marian Konieczny
KONIECZNY Marian (8 grudnia 1925 Kozy koło Bielska na Śląsku – 8 lutego 2000 Bielsko-Biała),
aktor-lalkarz.
Był synem Rudolfa i Genowefy Koniecznych; mężem Marii z domu Lipus (ślub w 1955). Po II wojnie światowej, w 1945–46 w Bielsku uczył się w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej i statystował w Teatrze Polskim. W 1946–48, w ramach służby wojskowej, występował w zespole Pieśni i Tańca Wojska Polskiego w Warszawie, a potem kontynuował naukę w Szkole Umuzykalnienia im. Mieczysława Karłowicza w Katowicach. We wrześniu 1950 zaangażował się do Teatru Lalek Banialuka w Bielsku-Białej i pozostał w tym zespole przeszło 30 lat, do końca sezonu 1981/82 (1 lutego 1982 przeszedł na emeryturę). Banialukę opuścił tylko na sezony 1958/59 i 1959/60, kiedy należał do pomocniczego zespołu aktorskiego w Teatrze Polskim w Bielsku i Cieszynie; wystąpił wtedy w rolach: Świstosa (Krakowiacy i Górale), Bagatelki (Dom otwarty), Mężczyzny (Zapomniany). W 1955 zdał eksternistyczny egzamin aktorski.
W Banialuce zagrał w ponad 100. przedstawieniach, takie role, jak: Król Sylwio (Trzy pomarańcze, 1951), Sarmiko (Pieśń Sarmiko, 1952), Jan III Sobieski (Kaprys królowej Marysieńki, 1954), Król (Buratino, 1955), Ojciec i Księżyc (Baśń o zaklętym kaczorze, 1956), Regent i Karl (Dzikie łabędzie, 1957), Lodziarz i Piesek (Teatr Pietruszki, 1962), Handlarz i Capitano (Pinokio, 1962), Bakałarz i Książę (O Janku, co psom szył buty, 1963), Herszt zbójców i Lord (Książę i żebrak, 1964), Młynarz (Czarodziejski młyn, 1965), Ruda Broda, Generał i Jeż (Młynek do kawy, 1967), Wilk (Wilk, koza i koźlęta, 1969); wystąpił też w: Małym księciu (1971), Złotej rybce (1975), Baśni opięciu braciach (1977), Wielkim małym królu (1979), Historii o ptaku Cis (1981), Tomciu Paluchu (1981), Kolonii karnej (1993, gościnnie).
Reżyserował w Banialuce: Skoczka-Toczka (1968), Gęgorka (1968), Tajemniczą szufladę (1972), Jak to wilków cała zgraja chciała porwać Mikołaja (1984).
Bibliografia
Almanach 1999/2000; 25 lat Państwowego Teatru Lalek Banialuka w Bielsku-Białej (il.) [Bielsko-Biała 1971]; Trzydzieści lat pracy Państwowego Teatru Latek Banialuka 1947–1977, Bielsko-Biała 1977 (il.); Akta, T. Latek Banialuka w Bielsku-Białej, ZASP (fot.); Almanach 1944–59.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
