Halina Karczewska
KARCZEWSKA Halina, z Markowskich (8 stycznia 1914 Lublin – 21 września 1993 Gliwice),
śpiewaczka, aktorka, suflerka.
Była córką Antoniego i Felicji Markowskich; żoną inżyniera Zygmunta Karczewskiego. W 1932 w Lublinie zdała tak zwaną małą maturę; potem przez pięć lat brała lekcje śpiewu u J. Szymulskiej i występowała w reżyserowanych przez nią montażach muzycznych, granych w Lublinie, Busku, Kielcach. W 1945–49 brała udział jako śpiewaczka w audycjach szkolnych. W styczniu 1955 zaangażowała się do zespołu Państwowego Przedsiębiorstwa Imprez Estradowych w Katowicach; wystąpiła w programie Mucha nie siada oraz innych estradowych składankach o charakterze rozrywkowym. W 1957, kiedy przy Estradzie Katowickiej powstał Śląski Teatr Powszechny Państwowego Przedsiębiorstwa Imprez Estradowych, została w jego zespole jako aktorka śpiewająca; podawała, że występowała np. w Oberżystce i Fircyku w zalotach.
W 1958 przystąpiła w Warszawie do aktorskiego egzaminu eksternistycznego i na rok uzyskała tymczasowe uprawnienia; nigdy nie zostały one przedłużone ani uzupełnione. Od 1 września 1959, gdy ze Śląskiego Teatru Powszechnego powstał Teatr Nowy w Zabrzu, została zaangażowana do jego zespołu na etat suflerki, z możliwością grania na scenie. Jako suflerka pracowała w Zabrzu do 1 września 1975, potem przeszła na emeryturę. Sporadycznie otrzymywała niewielkie zadania aktorskie; grała np.: Starościnę II w Krakowiakach i Góralach (1967), Podkuchenną w Panu Damazym (1968), epizody w Dziś do ciebie przyjść nie mogę (1969).
Bibliografia
Almanach 1993/94; 15 lat T. w Zabrzu; Akta, T. Nowy im. Morcinka Zabrze, ZASP (fot.); Programy i wycinki prasowe, IS PAN; Inf. rodziny.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
