Stanisław Nowosielski
NOWOSIELSKI Stanisław Feliks (24 XI 1895 Kraków - 17 X 1972 Warszawa), aktor. Był synem Jakuba N. i Bronisławy z Chodorowskich, mężem Aliny z Radaszkiewiczów. Studiował polonistykę i filozofię na Uniw. Jagiell., był również słuchaczem kursu dram. przy T. Powszechnym w Krakowie. W okresie studiów działał w Kole Miłośników Dramatu Klasycznego, brał udział w przedstawieniach Kola na scenie T. im. Słowackiego. W 1922-1937 pracował jako nauczyciel gimn. w Kaliszu, 1937-39 w Piotrkowie, gdzie organizował i prowadził t. szkolne, działał w komisji teatr., pełnił funkcje prezesa sekcji t. amat. Tow. Miłośników Sceny oraz recenzenta teatr. "Echa Kalisza" i "Kultury". W okresie okupacji niem. prowadził tajne komplety w Częstochowie. Po wojnie objął dyr. Lic. im. Chrobrego w Piotrkowie oraz kier. Doświadczalnego T. Szkolnego i t. świetlicowych. W 1950-52 występował jako aktor w T. Wybrzeże w Gdańsku, w takich rolach, jak: Tokarz ("W stoczni"), Lekarz ("Pałacyk w zaułku"), Mikołaj Karawelkow ("Łaska królewska"). W 1952 zdał eksternistyczny egzamin aktorski i wstępny na wydz. reżyserski warsz. PWST. Po studiach, które skrócono mu do dwóch lat, został asystentem reżysera i członkiem zespołu pomocniczego T. Polskiego w Warszawie, gdzie pozostał do 1968. W ostatnich latach współpracował z Młodzieżowym DK "Muranów" w Warszawie. Bibl.: Almanach 1972/73; Kaszyński: Teatralia; Życie Warsz. 1972 nr 254; Programy, IS PAN; Akta (tu fot.), ZASP. Nagrania: Rola - Red. Dok. Inf. PR. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
