Kalendarium

Warszawa, Teatr Narodowy: premiera Męża i żony, komedii Aleksandra Fredry; w obsadzie: Ludwik Adam Dmuszewski (Hrabia Wacław), Julia Mierzyńska (Elwira), Wojciech Aszperger (Hrabia Alfred) i Zofia Kurpińska (Justysia).

Komedia, napisana w 1821, miała prapremierę 29 kwietnia 1822 we Lwowie (dyrekcja Jana Nepomucena Kamińskiego), nie znamy jednak obsady (brak recenzji).

Premiera warszawska (przedstawienie było grane trzy razy) została entuzjastycznie odnotowana w „Kurierze Warszawskim” (1823 nr 148). „Gazeta Warszawska” (1823 nr 100, 102) opublikowała obszerne studium poświęcone głównie literackim walorom (i wadom) sztuki, znalazło się jednak tam miejsce na ocenę aktorstwa:

Co się tycze gry aktorów, ta w ogólności była dobra. Szczególna z tego względu pochwała należy się Panu Dmuszewskiemu (Wacławowi) i Pani Kurpińskiej (Justysi). Nie można być szczęśliwszym w zręcznym pochwyceniu prawdziwej komiczności roli męża od pierwszego, nie można żywiej, naturalniej i ze wszech miar trafniej oddać roli Justysi od drugiej. Panna Mierzyńska w roli Elwiry póty była na swoim miejscu, póki ją widzieliśmy dzielącą słodkie uczucia miłości z Alfredem, lub znoszącą cierpliwie zły humor małżonka; lecz skoro ujrzeliśmy ją rozpaczającą widząc się zdradzoną przez Alfreda, a mianowicie wyrzucającą w zapale mężowi jego niewierność w pięknej scenie, o której wspomnieliśmy wyżej, deklamacja Panny Mierzyńskiej nie odpowiedziała jej stosownej postawie, i wszyscy zgodzili się na to, że do dokładnego oddania tej roli potrzeba talentu Pani Ledóchowskiej.
— P. Aszperger w roli Alfreda na pochwałę zasługuje. Kilka osób grę jego znalazło niedość szlachetną; nam zdaje się, że była stosowna do charakteru Alfreda. „Gazeta Warszawska” 1823 nr 102.