"Borowski" w Dramatycznym
Nie pierwsza to sceniczna adaptacja utworów Tadeusza Borowskiego (1922-1951) pisarza, poety i publicysty, debiutującego w konspiracji w 1942 r., więźnia obozów w Oświęcimiu i Dachau, postaci kontrowersyjnej i niebanalnej w naszej literaturze.
Autorem spektaklu, prezentowanego na małej scenie warszawskiego Teatru Dramatycznego, jest Kazimierz Karabasz, który dokonał wyboru tekstów z prozy Tadeusza Borowskiego, rzecz, całą opracował dźwiękowo i wyreżyserował.
"Tadeusz Borowski trwa w mojej pamięci - mówi Kazimierz Karabasz - jako autor niezwykły.(...) dlaczego? - nasuwają się określenia banalne: przenikliwość, klarowność czy esencjonalność jego pisarstwa (...). ową niezwykłość wyznacza przede wszystkim temperatura tej literatury, jej niepowtarzalny ton, mieszczący w sobie zarówno żar humanisty, jak i chłód badacza natury człowieka. To prawda, w ostatnich latach życia Autora coraz częściej trudno było się zgodzić ze stronniczością, pryncypialnością, ideową bezwzględnością jego publicystycznych tekstów. Równocześnie jednak, nie potrafiło to naruszyć mojej fascynacji przejmującymi opowiadaniami o Oświęcimiu oraz tymi, poświęconymi okresowi monachijskiemu, zawieszonemu pomiędzy Londynem a Krajem.
Spektakl ukazuje nam trzy etapy życia i twórczości Tadeusza Borowskiego: obozowy, monachijski (po wyzwoleniu obozu przez zachodnich aliantów) oraz lata powojenne, po powrocie do kraju.
W przedstawieniu udział biorą: w roli Tadeusza Borowskiego - Juliusz Krzysztof Warunek oraz Jolanta Fijałkowska, Marian Glinka, Jerzy Góralczyk, Jerzy Janeczek, Czesław Lasota, Stanisław Wyszyński i mały chłopiec, którego nazwiska nie podano. Oprawa scenograficzna jest dziełem Ewy Łanieckiej.
