Architektura światła i tańca
Tańcem pokażą, że człowiek rodzi się w ciemności, by szukać drogi ku światłu — pisze Elżbieta Podolska
Architektura światła powstała również z inspiracji myślami, rytuałami i obrzędami różnych religii. Pojawiają się tu między innymi odniesienia do poematu Nocy ciemnej św. Jana od Krzyża, Księgi o Podróży Nocnej do Najbardziej Szlachetnego Miejsca Ibn Arabiego, Czekając na Godota Samuela Becketta, czy symbolu Om Mani Padme Hum z mistyki tybetańskiej.
W przedstawieniu jest też refleksja nad czynnikiem żeńskim i męskim w świecie — mityczną i rzeczywistą rolą kobiety i mężczyzny, a także rytuałami towarzyszącymi narodzinom, życiu i śmierci. Tancerze kreują symboliczne postacie związane z życiem duchowym i ziemskim. Pojawia się „pielgrzym, mędrzec i prorok”, ale i „poszukujący prawdy uczeń”.
Jest też „wielka kapłanka i bogini”, „mistrz ciemnej strony” czy „targany namiętnościami poszukiwacz emocji”. Są „ludzie ziemi”: „kobieta i matka”, „mężczyzna — skała”, „ofiarowana”. Wreszcie także uosobienie „czystości, prawdy i wolności”.
Koproducentem premiery spektaklu jest Akademia Muzyczna im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu.
Choreografię do spektaklu przygotowała Paulina Wycichowska.
W obsadzie znaleźli się: Andrzej Adamczak, Karina Adamczak-Kasprzak, Urszula Bernat-Jałocha, Artur Bieńkowski, Agnieszka Fertała, Kornelia Lech, Guillermo Millan i Merida, Paweł Malicki, Daniel j Stryjecki. Usłyszymy także: Chelsey Schill (sopran), Nathan Plante (trąbka) wraz z orkiestrą i złożoną ze studentów Akademii Muzycznej w Poznaniu pod batutą PRASQUAL-a.
