Premiery majowe w Teatrze Praga
Zespół po raz kolejny porwał się na niebanalne sztuki. Obie to adaptacje klasycznych autorów Obie też dotykają wszystkich niezwykle ważnych dla nas spraw, takich jak: relacje z obcymi, oczekiwanie na cud
Kondycja człowieka oczekującego nacechowana jest emocjami eskalującymi do skrajności.
"Hermeneia"
PREMIERA - 21,22 maja, godz. 19.00
"Hermeneia" została pomyślana jako wydarzenie z pogranicza teatru dramatycznego i sztuki tańca. Twórcy spektaklu bazują na "Czekając na Godota" Samuela Becketta, a także na twórczości Harolda Pintera, Johna Fosse, Virginii Volff i Franka Herberta. Reżyser i choreograf spektaklu, Tomasz Bazan, podejmuje wysiłek performatywnego rozczytania sytuacj i z najważniejszego dzieła irlandzkiego noblisty.
Spektakl właściwym sobie językiem opowiada o społeczności czekającej na cud, na nadejście Nowego. Widzimy grupę ludzi trwających w pełnym niewypowiedzianego napięcia oczekiwaniu. Kondycja człowieka oczekującego nacechowana jest emocjami eskalującymi do skrajności. Oczekiwanie pobudza kreatywność, ale wyzwala również moce destrukcyjne, zakorzenione w poczuciu śmiertelności, w procesie obumierania. Świat pozostający pod wpływem doświadczenia Shoah potrzebuje iskry nadziei, czeka na Mesjasza, którym może być każdy. W rolach głównych zobaczymy m.in. Piotra Trojana, laureata pierwszej nagrody aktorskiej podczas XXVII Międzynarodowego Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi, i Justynę Wasilewską, zdobywczynię Złotego Tukana podczas XXX Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Przy powstawaniu spektaklu wziął udział zespół od lat współpracujący z Teatrem Maat Projekt z Lublina, którego twórcą jest Tomasz Bazan.. Spektakl realizowany przy wsparciu MKiDN w ramach programu stypendialnego Tomasza Bazana.
Reżyseria i choreografia: TOMASZ BAZAN, Muzyka: MARCIN JANAS Obsada: PIOTR TROJAN, ANITA WACH, JUSTYNA WASILEWSKA, NATALIA KALITA, EWA PAJĄK, ŁUKASZ JANUSZEWSKI
www.teatrpraga.pl
"Koniec półświni" [na zdjęciu]
Aktor i aktorka chcą zrozumieć sens bycia ofiarą. Decydują, że najlepsza metafora ofiary to próba zmierzenia się z tym tematem na scenie, wcielając się w archetypowe postacie-ofiary: zarzynana świnia i człowiek przemieniony w robaka. Okazuje się, że zmierzenie się z tym tematem na scenie jest głupie, więc będzie wymagało od nich odrzucenia schematów klasycznego teatru i partnerstwa scenicznego: aby stać się ofiarą, trzeba egoistycznie przekroczyć granicę wybranych postaci i wybranych tekstów, i przestać to grać. Przy pomocy widowni: niesprawiedliwy sędzia tej próby.
To nie spektakl, to właśnie próba zmierzenia się i poszukiwania relacji z obcym organizmem, zwanym widownią, nie rezygnując z dowcipu i z iluzji teatru.
Reżyseria: JAKUB PORCARI Muzyka na żywo: JAKUB PERKOWSKI
Obsada: PIOTR TROJAN, NATALTA KALITA www.teatrpraga.pl
