Historia teatru w Polsce i na świecie
-
16 lipca 1972
-
28 lipca 1972
-
29 sierpnia 1972
Jeden z nurtów staropolskiego teatru szkolnego; określenie obejmujące działalność teatralną i widowiskową szkół jezuickich. Ilustracja (sztych Gerarda Bouttatsa) przedstawia scenografię do sztuki Nicoli Avanciniego (1611–1686) „Pietas Victrix”, wystawionej w Wiedniu w 1659.
Aktor, pedagog, publicysta. W latach 1964–2005 w Starym Teatrze w Krakowie. Stawrogin w „Biesach”, Wielki Książę w „Nocy listopadowej”, Rogożyn w „Nastasji Filipownej” – w reż. Andrzeja Wajdy; Artur w „Tangu”, Józef K. w „Procesie” – w reż. Jerzego Jarockiego; Poeta w „Weselu” w reż. Jerzego Grzegorzewskiego. Na zdjęciu: Jan Nowicki jako Hans Christian Andersen w „Z życia glist”, reż. Krzysztof Babicki, prem. 2 lipca 1983, Stary Teatr, Kraków. Fot. Wojciech Plewiński
Cenzura nie zezwoliła na kolejne przedstawienia przede wszystkim ze względu na wydobycie w inscenizacji podobieństwa Gnębona Puczymordy do Bolesława Piaseckiego, przedwojennego lidera Obozu Narodowo-Radykalnego w komunistycznej Polsce stojącego na czele katolickiego ruchu PAX... (Rafał Węgrzyniak w Kalendarium).
